Του Διονυσίου Πομόνη
αποφοίτου της Α.Ε.Α. Βελλάς
Ιωαννίνων
Η Εκκλησία μας την 21η του μηνός Μαΐου εορτάζει την μνήμη δύο σπουδαίων βασιλέων στους οποίους ο χριστιανικός κόσμος οφείλει πολλά. Ο λόγος για τον ιδρυτή της βυζαντινής αυτοκρατορίας Φλάβιο Βαλέριο Κωνσταντίνο ή όπως έχει επικρατήσει Μεγάλο Κωνσταντίνο και τη μητέρα του Αγία Ελένη.
Η Αγία Ελένη γεννήθηκε κατά το έτος 249 στο Δρέπανο της Βιθυνίας (περιοχής της Μ. Ασίας) και ήταν κόρη ενός πανδοχέα. Ανατράφηκε εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου. Σε ηλικία 21ος ετών παίρνει για σύζυγό της ένα Ρωμαίο αξιωματικό των Κωνσταντίνο Χλωρό και μετά από τέσσερα χρόνια αποκτούν των Κωνσταντίνο, ο οποίος γεννήθηκε το έτος 270 στην περιοχή Ναϊσό της Σερβίας.
Με απόφασή του ο αυτοκράτορας Διοκλητιανός διορίζει τον Κωνσταντίνο Χλωρό πατέρα του Μεγάλου Κωνσταντίνου Αύγουστο των δυτικών περιοχών της αυτοκρατορίας. Μετά από διάφορα γεγονότα που συνέβησαν κατά την περίοδο εκείνη ο Μεγάλος Κωνσταντίνος γίνεται αυτός Αύγουστος των δυτικών περιοχών στη θέση του πατέρα του κατά το έτος 306.
Εν συνεχεία το 324 νικά τον Αύγουστο των Ανατολικών περιοχών Λικίνιο και στέφεται αυτοκράτωρ της Ρώμης όπου και παραμένει μέχρι και τον θάνατό του το έτος 337.
Η Αγία Ελένη αφού ταξίδεψε στους Αγίους τόπους βρήκε τον τίμιο και ζωοποιό Σταυρό του Χριστού, έχτισε περίλαμπρους ναούς μνημεία πολιτιστικής κληρονομιάς.
Τα βασικότερα επιτεύγματα όμως των δυο αυτών βασιλέων και κυρίως του Μεγάλου Κωνσταντίνου ήταν δυο αρχικά το σπουδαίο Διάταγμα των Μεδιολάνων το έτος 313, όπου διακήρυττε την ανεξιθρησκεία δηλαδή ότι ο καθένας μπορούσε να ασκήσει ελεύθερα τα θρησκευτικά του καθήκοντα και εν συνεχεία μεταφέροντας την πρωτεύουσα από την Ρώμη στην Νέα Ρώμη δηλαδή την Κωνσταντινούπολη εγκαινιάζει μια νέα περίοδο της ιστορίας μας την λεγόμενη βυζαντινή περίοδο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου