Έτσι, στις 25 Οκτωβρίου 1943 μια διμοιρία Γερμανών ανηφόρισε απ' την "Κασίμη" προς τα Ποτιστικά με σκοπό να σαρώσουν οτιδήποτε θα συναντούσαν μπροστά τους. Στο διάβα τους πυρπόλησαν με φλογοβόλα όπλα όλα τα σπίτια των Ποτιστικών, του δώθε μαχαλά, τα Μαγκαίικα, τα Μητροβασ΄λέικα, τα Κουμπρέικα. Από καθαρή τύχη σώθηκε ο Ιερός Ναός Αγίου Νικολάου Ποτιστικών και το υπέροχο διώροφο κτίριο του Δημοτικού Σχολείου Ποτιστικών.
Φτάνοντας στο Βρυζοτόπι οι Γερμανοί συνάντησαν μια γέρικη μορφή να βαδίζει στο μικρό δρόμο του χωριού με την "καμκούκη" του στον τρουβά, ήταν ο γέρο Μπούιας, ο Κώστα Μπούιας από τα Ποτιστικά. Οι Γερμανοί στρατιώτες του φώναξαν επιτακτικά "Αλτ"!, όμως ο βαρύκουος γέρος όπως ήταν φυσικό δε αντέδρασε. Οι Γερμανοί φώναξαν ξανά και ξανά για να απαντήσουν στην "αδιαφορία" του με τις ριπές των όπλων τους κόβοντας το νήμα της ζωής του.
Το φοβερό έργο των Γερμανών, ακολουθώντας το δρόμο, συνεχίστηκε στα σπίτια του Ξηροβουνίου, κι από τη "Ντάλκια" στο Πετροβούνι, όπου κατέστρεψαν τα πάντα στο πέρασμά τους χωρισμένοι σε τρεις ομάδες. Πυρπόλησαν το διώροφο Δημοτικό Σχολείο Πετροβουνίου, το Κοινοτικό Καφενείο και το Κοινοτικό Γραφείο (βρισκόταν στην πλατεία Πετροβουνίου εκεί όπου σήμερα στέκει η προτομή του Κατσαντώνη).
Απ' όλη αυτή τη θηριωδία σώθηκε ο Κέδρος Πετροβουνίου, καθώς οι Γερμανοί σκόπευαν μετά το Πετροβούνι να μεταβούν για να συνεχίσουν το καταστρεπτικό τους έργο στους Χουλιαράδες. Εκατόν είκοσι σπίτια κάηκαν συνολικά εκείνη τη μέρα στην Κοινότητα Πετροβουνίου και τα δημόσια κτήρια που προαναφέρθηκαν και πολλά οικόσιτα ζώα.
Κατευθυνόμενοι προς Χουλιαράδες, από τη "Ζίρ", συνάντησαν κάποιο διαβάτη τον οποίο συνέλαβαν για να τους καθοδηγήσει. Αφού πυρπόλησαν τους Χουλιαράδες, αναζητούσαν το χωριό της Γκούρας το οποίο είχαν καταγεγραμμένο στο χάρτη τους ως "Άγιο Νικόλαο". Στη σύγχυση αυτή ο διαβάτη απάντησε λάθος, καθώς εννόησε το ομώνυμο Ιερό Παρεκκλήσιο των Χουλιαράδων, το οποίο βρίσκεται χαμηλότερα από τον οικισμό, στην κατεύθυνση προς τον Άραχθο ποταμό. Έτσι, οι Γερμανοί άλλαξαν κατεύθυνση, κι αντί για τη Γκούρα κατευθύνθηκαν στο Σκλούπο (Αμπελοχώρι), το οποίο δεν πείραξαν κα΄θολου, διότι οι κάτοικοί του, από φόβο για το χωριό, τους ετοίμασαν ξεχωριστή υποδοχή.
Το φοβερό έργο των Γερμανών, ακολουθώντας το δρόμο, συνεχίστηκε στα σπίτια του Ξηροβουνίου, κι από τη "Ντάλκια" στο Πετροβούνι, όπου κατέστρεψαν τα πάντα στο πέρασμά τους χωρισμένοι σε τρεις ομάδες. Πυρπόλησαν το διώροφο Δημοτικό Σχολείο Πετροβουνίου, το Κοινοτικό Καφενείο και το Κοινοτικό Γραφείο (βρισκόταν στην πλατεία Πετροβουνίου εκεί όπου σήμερα στέκει η προτομή του Κατσαντώνη).
Απ' όλη αυτή τη θηριωδία σώθηκε ο Κέδρος Πετροβουνίου, καθώς οι Γερμανοί σκόπευαν μετά το Πετροβούνι να μεταβούν για να συνεχίσουν το καταστρεπτικό τους έργο στους Χουλιαράδες. Εκατόν είκοσι σπίτια κάηκαν συνολικά εκείνη τη μέρα στην Κοινότητα Πετροβουνίου και τα δημόσια κτήρια που προαναφέρθηκαν και πολλά οικόσιτα ζώα.
Κατευθυνόμενοι προς Χουλιαράδες, από τη "Ζίρ", συνάντησαν κάποιο διαβάτη τον οποίο συνέλαβαν για να τους καθοδηγήσει. Αφού πυρπόλησαν τους Χουλιαράδες, αναζητούσαν το χωριό της Γκούρας το οποίο είχαν καταγεγραμμένο στο χάρτη τους ως "Άγιο Νικόλαο". Στη σύγχυση αυτή ο διαβάτη απάντησε λάθος, καθώς εννόησε το ομώνυμο Ιερό Παρεκκλήσιο των Χουλιαράδων, το οποίο βρίσκεται χαμηλότερα από τον οικισμό, στην κατεύθυνση προς τον Άραχθο ποταμό. Έτσι, οι Γερμανοί άλλαξαν κατεύθυνση, κι αντί για τη Γκούρα κατευθύνθηκαν στο Σκλούπο (Αμπελοχώρι), το οποίο δεν πείραξαν κα΄θολου, διότι οι κάτοικοί του, από φόβο για το χωριό, τους ετοίμασαν ξεχωριστή υποδοχή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου