"Ενορία Προσηλίου"

Ενοριακός Ναός: Ιερός Ναός Αγίου Βλασίου Προσηλίου (1879).

Εφημέριος: κενή (εξυπηρετείται περιστασιακά υπό του Αρχιερατικού Επιτρόπου Αιδεσιμοτάτου Οικονόμου π. Λάμπρου Αρλέτου). 

Μονές - Παρεκκλήσια: Ιερό Παρεκκλήσιο Αγίας Παρασκευής.

Λοιπά στοιχεία: Η Ενορία Προσηλίου (πρότερον Δοβίσδιανα) αποτελεί Τοπική Κοινότητα του Δήμου Βορείων Τζουμέρκων. Κατά την παράδοση δημιουργήθηκε από κολίγους της πάλαι ποτέ ανθίζουσας Ιεράς Μονής Αγίου Βλασίου, η οποία καταστράφηκε ολοσχερώς από τον Κουρτ Πασά με τον φόνο του ηγουμένου και της αδελφότητας, την πυρπόληση του συγκροτήματος και την εκ βάθρων κατεδάφισή της. 

        Το χωριό βρίσκεται στις δυτικές υπώρειες της κεντρικής Πίνδου και βρίσκεται στο κέντρο των βλαχόφωνων χωριών των Τζουμέρκων (Συρράκο, Καλαρρίτες, Ματσούκι, Κηπίνα- Αρμπουρίσι,Παλαιοχώρι Συρράκου, Βαθύπεδο) παρόλο που ο πληθυσμός του είναι μη βλαχόφωνος. Απέχει από τα Ιωάννινα 48 χμ. με τα οποία συνδέεται μέσω ασφαλτοστρωμένου δρόμου που ολοκληρώθηκε το 1995 ενώ η διάνειξή του είχε ολοκληρωθεί ήδη από το 1961. Η πλατεία του χωριού βρίσκεται σε υψόμετρο περίπου 700 μέτρων. Εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους του χωριού ανέρχονται στους 221, ενώ οι μόνιμοι κάτοικοι του χωριού είναι ελάχιστοι.

     Το χωριό μετονομάστηκε σε Προσήλιο το 1928, διατήρησε για ένα χρόνο το όνομα Χαλάσματα από το 1927 έως 1928, ενώ η πρώτη του ονομασία σλαβικής προελεύσεως που διατηρήθηκε μέχρι και το 1927 ήταν Δοβίσδιανα. Οι κάτοικοι του δεν ανήκαν στη βλάχικη φυλή και παρόλο που οι εμπορικές τους σχέσεις ήταν κυρίως με βλάχους ελάχιστοι γνώριζαν και μιλούσαν τη βλάχικη γλώσσα. Οι κάτοικοι του χωριού ασχολούνταν με τη γεωργοκτηνοτροφία ενώ το χωριό έβγαλε και αρκετούς μάστορες.

Αναζητείστε περισσότερες πληροφορίες: http://www.prosilio.org/