"Φως Χριστού φαίνει πάσι"

Γράφει ο Δημήτριος Β. Χήτος

      Το κορυφαίο γεγονός στη ζωή ενός χριστιανού είναι η  συμμετοχή του στο Μυστήριο των μυστηρίων, δηλαδή η μετοχή, η κοινωνία του με το Άχραντο Σώμα και το Τίμιο Αίμα του αναστάντος Χριστού. Δε νοείται Χριστιανός αποκομμένος οικειοθελώς από την Αναίμακτη Θυσία! Η μετάληψη των Αχράντων Μυστηρίων κρίνεται  α π α ρ α ί τ η τ η για την πνευματική επιβίωση όπως και ο Ίδιος ο Κύριος και Σωτήρ ημών Ιησούς Χριστός ομολογεί ρητά: "Αμήν αμήν λέγω υμίν, εάν μη φάγητε την σάρκα τού υιού τού ανθρώπου και πίητε αυτού το αίμα, ουκ έχετε ζωήν εν εαυτοίς. Ο τρώγων μου την σάρκα και πίνων μου το αίμα έχει ζωήν αιώνιον, και εγώ αναστήσω αυτόν εν τή εσχάτη ημέρα. Η γάρ σάρξ μου αληθώς εστι βρώσις, και το αίμά μου αληθώς εστι πόσις. ο τρώγων μου την σάρκα και πίνων μου το αίμα εν εμοί μένει, καγώ εν αυτώ" (Ιωάν. κεφ. στ΄).

        Υπό αυτό το πνεύμα εμφορούμενη η Εκκλησία, το Σώμα του ζώντος Χριστού, και μη θέλοντας να στερήσει τον Πολύτιμο Μαργαρίτη από τα μέλη της κατά την κατανυκτική περίοδο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής (κατά την οποία δεν επιτρέπεται η τέλεση της Θείας Λειτουργίας, εκτός Σαββάτου, Κυριακής, της εορτής του Ευαγγελισμού  της Θεοτόκου και Μεγάλης Πέμπτης), "εφηύρε" έναν ιδιόρρυθμο τρόπο παράθεσης του Κυριακού Δείπνου κατά τις καθημερινές της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, που ονομάστηκε "Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία".

       Η ακολουθία αυτή τιτλοφορείται ως "Θεία Λειτουργία" κατ΄ οικονομίαν ή καλύτερα κατά χάριν. Κατά χάριν, διότι αποτελεί την ακολουθία του Εσπερινού κατά τον οποίο όμως προσφέρονται στους πιστούς προηγιασμένα Τίμια Δώρα, δηλαδή Σώμα και Αίμα Χριστού που έχουν προ αγιασθεί, έχουν καθαγιασθεί σε προηγούμενη τέλεια Θεία Λειτουργία που τελέσθηκε το παρελθόν Σάββατο ή την παρελθούσα Κυριακή.   

           Έχοντας απόλυτη ανάγκη την ενίσχυσή του ο κάθε χριστιανός κατ΄ αυτή την κατανυκτική και πολύ αυστηρή και ασκητική περίοδο μετέχει των Αχράντων Μυστηρίων εντός κάθε εβδομάδος (Τετάρτη, Παρασκευή) μετά την ενάτη ώρα, κατόπιν απολύτου νηστείας σε βρώση και πόση. Έτσι, διατηρώντας τον κατανυκτικό χαρακτήρα των ακολουθιών των ημερών, της κοινής και της κατ΄ ιδίαν προσευχής ο πιστός ενισχύεται στον πνευματικό του αγώνα προκειμένου να συνεχίσει ως το τέλος, και να φθάσει να προσκυνήσει την Αγία Ανάσταση!