"Λίγα λόγια για το Χαροκόπι" (β΄)

(...συνέχεια προηγούμενης ανάρτησης)

Γράφει η Παναγιώτα Βίννη-Τάτση

      Συνταξιούχος Νηπιαγωγός

    Κάτω από την εκκλησία του Χαροκοπίου ξεχωρίζει το διώροφο πέτρινο Δημοτικό Σχολείο που χτίστηκε στις αρχές του 1950. Μέχρι τη δεκαετία του 1960 ο Πλάτανος και το Χαροκόπι στεγάστηκαν στο ίδιο Δημοτικό Σχολείο του Χαροκοπίου, που ο αριθμός των μαθητών είχε φθάσει στους 130. Αργότερα όμως, το 1962 λειτούργησε μονοθέσιο Δημοτικό Σχολείο στον Πλάτανο σε ιδιωτικό οίκημα. Το 1972 έγινε το σημερινό κτίριο που χρησιμοποιήθηκε 2/θέσιο Δημοτικό Σχολείο. 

  Ο χώρος που χτίστηκε το Σχολείο το Πλατάνου παραχωρήθηκε από κάποιον συγχωριανό μας το Γεώργιο Αναστασίου Κούτλα. Όταν γίνονται οι εργασίες και οι εκσκαφές για να γίνει η αυλή του Σχολείου στο αριστερό μέρος εντοπίσθηκε αρχαίος τάφος του 4ου αιώνα και βρέθηκαν παλιά κεραμικά αντικείμενα.   

   Παράλληλα, λειτούργησαν και δύο Νηπιαγωγεία στο Χαροκόπι και στον Πλάτανο για 15 με 17 χρόνια όπου ο αριθμός των μαθητών έπεσε και συγκεντρώθηκαν σε πιο κοντινές περιοχές με περισσότερο δυναμικό μαθητών.

   Ο οικισμός του Πλατάνου βρίσκεται Β. Δυτικά του Χαροκοπίου. Οι κάτοικοί του προέρχονται στην πλειοψηφία από τα Ποτιστικά αν εξαιρέσουμε τρεις οικογένειες που προϋπήρχαν και πριν το 1950. 

  Μεταξύ του Πλατάνου και του Χαροκοπίου, στο κέντρο, είναι η Μπόγδη, μικρότερος οικισμός που ανάμεσα στο καταπράσινο δάσος υπάρχει ένα πανέμορφο εκκλησάκι αφιερωμένο στους Ταξιάρχες. Πολύ παλιά είχε καεί ενώ στη συνέχεια με έρανο των κατοίκων επισκευάστηκε και καθιερώθηκε να πανηγυρίζει του  Αγίου Πναύματος. Κάθε χρόνο όμως στις 8 Νοεμβρίου, εορτή των Ταξιαρχών, το εκκλησάκι λειτουργεί και εκκλησιάζονται όλοι οι κάτοικοι του χωριού.

        Τριάντα - σαράντα μέτρα πιο κάτω βρίσκεται μια ωραία πέτρινη βρύση με κρύο κρυστάλλινο νερό. Σήμερα τα παιδιά του οικισμού της Μπόγδης και ο Πολιτιστικός Σύλλογος φροντίζουν και περιποιούνται την εκκλησία και όλον τον προαύλιο χώρο.

   Χαμηλά του χωριού στη θέση Λάσπα, που σήμερα λειτουργεί αντλιοστάσιο και ανεβάζει το νερό στην κορυφή του χωριού κι από 'κει υδρεύονται όλα τα σπίτια, πιο παλιά βρισκόταν μια πέτρινη βρύση με ωραίο κανούλι και δίπλα ένας αιωνόβιος πλάτανος.

        Βγαίνοντας από το Χαροκόπι βαδίζουμε προς τον ποταμό Άραχθο στο βάθος δεξιά μας βλέπουμε την ισορική βρύση "Χαροκόπι" που το νερό της ήταν ακόμη γνωστό στα χρόνια ου Αλή - Πασά. Εδώ διανυκτέρευαν οι βλάχοι της περιοχής του Συρράκου όταν ανεβοκατέβαιναν από τα βουνά στα χειμαδιά.  

   Κι ενώ προχωρούμε προς τον Άραχθο αριστερά μας βρίσκεται το γήπεδο του Χαροκοπίου σε ωραία αμφιθεατρική θέση στο οποίο αγωνίεται η ποδοσφαιρική ομάδα που ιδρύθηκε το 1968 με ιδρυτή τον Κωνσταντίνο Ρουμελιώτη. Το γήπεδο πήρε το όνομά του και η ομάδα ΠΑΣ-ΑΕΤΟΣ  ΧΑΡΟΚΟΠΙΟΥ, που αγωνίζεται μέχρι ήμερα.

    Στα σύνορα με τους Κοντινούς βρίσκονται οι πηγές του Ρούμπου που υδρεύουν το Χαροκόπι από το 1950 δια φυσικής ροής. Αργότερα από το 1975 και μετά το χωριό υδροδοτήθηκε και από το νερό της Τούμπας.

        Το Χαροκόπι συνδέεται με την ηπειρωτική πρωτεύουσα, τα Γιάννενα, με αστική συγκοινωνία από το 1969. Εξυπηρετείται όμως καθημερινά εκτός από τα Ι.Χ. και με υπεραστικά λεωφορεία του ΚΤΕΛ που κατεβαίνουν από τα Τζουμέρκα.

    Το χωριό πανηγυρίζει της Ζωοδόχου Πηγής. Από το 1963 και μετά γίνεται ωραίο παραδοσιακό πανηγύρι έξω από την εκκλησία τραγουδώντας με το στόμα παλιά παραδοσιακά τραγούδια και τελειώνει με τις "κύκλες". Το 1999 μετά από κοινή συμφωνία όλων των κατοίκων του χωριού ομόφωνα ξεκίνησε έρανος με σκοπό να χτιστεί να γίνει μια όμορφη εκκλησία της Αγίας Μαρίνας στην κορφή του χωριού. Με τη βοήθεια όλων των χωριανών τελείωσε πριν περάσει ο χρόνος και στις 17 Ιουλίου έγινε και ημερήσιο πανηγύρι.