Γιατί άραγε αυτή η εβδομάδα του χρόνου λέγεται «ΜΕΓΑΛΗ»; Μήπως έχει περισσότερες μέρες από τις υπόλοιπες;
Η Μεγάλη Εβδομάδα πήρε το όνομά της από τα γεγονότα που παρουσιάζει η Εκκλησία μας, κατά τη διάρκειά της. Είναι οι μέρες αυτές όπου κάθε Ορθόδοξος Χριστιανός βιώνει τα Άγια Πάθη του Χριστού, και την ένδοξή του Ανάσταση! Δεν τα θυμάται, αλλά τα ΖΕΙ! Κι αυτό γίνεται κατάδηλα φανερό από τα τροπάρια των ημερών: «Ιδού ο Νυμφίος έρχεται...», «Σήμερον κρεμάται επί ξύλου...» κ.α. Η Μ. Εβδομάδα είναι μια μεγάλη «ιστορία», η ιστορία του Νυμφίου της Εκκλησίας, του Χριστού, που αρχίζει ακριβώς το βράδυ της Κυριακής των Βαΐων και τελειώνει τα ξημερώματα της Κυριακής του Πάσχα.
Είναι η πιο κατανυκτική και συγκινητική περίοδος του χρόνου. Ο Χριστός, ο Κύριός μας, ο μόνος αναμάρτητος, καταδέχτηκε να «γίνει» άνθρωπος, να ταπεινωθεί, να εξευτελιστεί, να υβριστεί και να σταυρωθεί για ’μας τους ανθρώπους, για τον καθένα μας χωριστά, και να νικήσει το θάνατο με την Ανάστασή Του από τους νεκρούς.
Προσκαλεί κι εμάς να σταυρώσουμε τα πάθη, τις αμαρτίες και τα λάθη μας και ν’ αναστηθούμε μαζί Του.
Λένε πως η ελπίδα πεθαίνει τελευταία. ΛΑΘΟΣ !
Η ελπίδα δεν πεθαίνει ποτέ, η ελπίδα είναι ο Χριστός και το ξέρουμε, γιατί :
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ !
ΠΗΓΗ: Του Δημητρίου Β. Χήτου, εισαγωγικά σχόλια στο ενημερωτικό φυλλάδιο της Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλιώτιδος "Η Αγία και Μεγάλη Εβδομάδα", Καρδίτσα 2008.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου