"Μ΄ έσωσε ο Νεομάρτυρας Γεώργιος"

Γράφει ο Βασίλειος Δ. Τσόδουλος
   Συνταξιούχος Αυτοκινητιστής

     Όταν ήμουν δεκατεσσάρων ετών, το 1960 αν θυμάμαι καλά, μαθητής γυμνασίου, πηγαίναμε κάθε Κυριακή στο χωριό (Χαροκόπι) με την οικογένειά μου. Μια Κυριακή το απογευματάκι ένα τσούρμο παιδιά, καμιά δεκαριά περίπου, πήγαμε να κάνουμε μπάνιο στο "Βούλιαγμα". Το Βούλιαγμα είναι μια τοποθεσία στο λάκκο που κατεβαίνει από το χωριό στον Άραχθο και συγκεκριμένα νοτιοανατολικά του Χαροκοπίου πλησίον του επαρχιακού δρόμου προς Πετροβούνι. Αυτό το μέρος βούλιαζε ανέκαθεν ώστε μεγάλο μέρος του νερού να συσσωρεύεται σε εκείνο ο σημείο δημιουργώντας μια μικρή λίμνη. Σε αυτή τη λίμνη κολυμπούσαμε πέφτοντας από τη μια άκρη της και κολυμπώντας βγαίναμε στην άλλη. 
              Εκείνο το απόγευμα ρίχτηκα κι εγώ μέσα στο νερό για να βγω απέναντι - δεν ήξερα καλό κολύμπι - πριν φθάσω στην άκρη ενάμισι με δύο μέτρα ήθελα ακόμη για να βγω, δε άντεξαν οι δυνάμεις μου και βούλιαξα στο γλυκό νερό. Από την αγωνία που είχα τα μάτια μου ήταν ανοιχτά, σαν αστραπή πέρασε απ' το μυαλό μου ένας Άγιος, ήταν ο Άγιος Γεώργιος ο φουστανελά, ο δικός μας, από τα Γιάννενα· και είπα "Άγιέ μου Γεώργιε, σώσε με και θα σου φέρω μια λαμπάδα ίσα με το μπόι μου" και πριν καλά καλά τελειώσει αυτή η σκέψη μου, βρέθηκε μπροστά μου ένα πόδι, το έπιασα και βγήκα έξω. Σώθηκα αυτό ήταν!  Ο καθένας ας βγάλει το συμπέρασμά του.. Το παιδί που πήδηξε να με σώσει ήταν ο Χ. Γ. γιος του Παπα-Μήτσιου και τον ευχαριστώ πολύ.

Χριστός Ανέστη!

Ευχαριστώ, Β.Τ.