Γράφει ο Δημήτριος Β. Χήτος
Πρωτοφανείς προτάσεις ακούγονται συνεχώς τους τελευταίους μήνες για την ενίσχυση τάχα της οικονομίας! Ένας ανελέητος πόλεμος εναντίον των ιερών και των οσίων του λαού μας που εξερράγη εδώ και καιρό αντιμετωπίζεται απ' όλους με παθητικότητα, χωρίς να κατανοείται το γεγονός της αποδόμησης των στοιχείων και χαρακτηριστικών που συγκροτούν και συνέχουν το Ελληνικό Κράτος και τον ελληνικό λαό εν γένει.
Πρωτοφανείς προτάσεις ακούγονται συνεχώς τους τελευταίους μήνες για την ενίσχυση τάχα της οικονομίας! Ένας ανελέητος πόλεμος εναντίον των ιερών και των οσίων του λαού μας που εξερράγη εδώ και καιρό αντιμετωπίζεται απ' όλους με παθητικότητα, χωρίς να κατανοείται το γεγονός της αποδόμησης των στοιχείων και χαρακτηριστικών που συγκροτούν και συνέχουν το Ελληνικό Κράτος και τον ελληνικό λαό εν γένει.
Πριν τα Χριστούγεννα έγινε λόγος για λειτουργία των καταστημάτων και τις Κυριακές· πράγμα που θα υλοποιηθεί αφού το σχέδιο προέβλεπε (φθινόπωρο του 2013) την λειτουργία των καταστημάτων για τέσσερις Κυριακές μέχρι το τέλος το 2013, και έξι Κυριακές κατά το 2014. Κι όσο περνάει ο καιρός λογικό είναι πως ο αριθμός θα αυξάνεται!
Εκεί που δεχθήκαμε την ανωτέρω ρύθμιση αδιαμαρτύρητα, τώρα μια νέα πρόταση "αναζωογόνησης" της οικονομίας έρχεται να μας θυμίσει το πνευματικό μας "άδειασμα" που ήλθε ως αποτέλεσμα της ευμάρειας των προηγούμενων δεκαετιών, επαληθεύοντας το βιβλικό στίχο "καὶ ἔφαγεν ᾿Ιακὼβ καὶ ἐνεπλήσθη, καὶ ἀπελάκτισεν ὁ ἠγαπημένος, ἐλιπάνθη, ἐπαχύνθη, ἐπλατύνθη· καὶ ἐγκατέλιπε τὸν Θεὸν τὸν ποιήσαντα αὐτὸν καὶ ἀπέστη ἀπὸ Θεοῦ σωτῆρος αὐτοῦ". (Δευτερονόμιον λβ΄15).
Όπως μας πληροφορεί η εφημερίδα Τα Νέα (http://www.tanea.gr : Τρίτη 14 Ιανουαρίου 2014. Σχέδιο για "λευκή εβδομάδα" με δυο ημέρες σχολείο για την ενίσχυση του τουρισμού). η Ελληνική Πολιτεία θετικά ανταποκρινόμενη, μελετά τον τρόπο υλοποίησης της προτεινόμενης από την Πανελλήνια Ομοσπονδία Ξενοδόχων (ΠΟΞ) δημιουργίας μιας εβδομαδιαίας αργίας "λευκής εβδομάδας" με επίκεντρο την Καθαρά Δευτέρα. Βέβαια, η κυβέρνηση προσανατολίζεται σε ένα πενθήμερο αργίας από την Πέμπτη της Τυρινής μέχρι και την Καθαρά Δευτέρα.
Ο σκοπός δημιουργίας των δύο αυτών αργιών, αργία της Κυριακής και αργία της Καθαράς Δευτέρας, δεν έγινε με σκοπό την τόνωση του τουρισμού και γενικά της οικονομίας. Η Κυριακή είναι η του Κυρίου ημέρα, δηλαδή ημέρα κατεξοχήν λατρείας του Θεού μας, και αργία με διάταγμα του Μεγάλου Κωνσταντίνου από τις 7 Μαρτίου του 321 μ.Χ. 1692 χρόνια μετά, σε περίοδο ειρήνης και ανεξαρτήτου ελληνικού κράτους, ανάξιοι να τηρήσουμε τις αρχές της πίστης και της φυλής μας καταργούμε σταδιακά την αργία αυτή.
Τώρα, προχωρούμε ακόμη παραπέρα. Χρησιμοποιούμε την πρώτη ημέρα της Μεγάλης Σαρακοστής. Ημέρα απολύτου αργίας και νηστείας, κατά την οποία ο χριστιανός εισάγεται στη μεγάλη κατανυκτική περίοδο, συστέλλεται και επιδίδεται στον αγώνα της νηστείας κατά των παθών. Η αργία της Καθαράς Δευτέρας κακώς έχει παρανοηθεί, κι εδώ και χρόνια αποτελεί την παράταση μιας ξέφρενης καρναβαλικής γιορτής! Η αργία θεσπίστηκε για τους λόγους που προαναφέρθηκαν, κι όχι για να εκδράμουν οι χριστιανοί και μη στα χιονοδρομικά κέντρα ανά την Ελλάδα ή και το εξωτερικό, και να διασκεδάζουν σε απίθανα κρεωτσιμπούσια.
Αν η σημασία της αργίας έχει ξεπέσει και δεν εξυπηρετεί το σκοπό δημιουργίας της, αλλά οδηγεί στην κατάφωρη καταπάτησή της, αλλά και στην διεύρυνσή της χάριν κραιπάλης, τότε αυτό που έχουμε να κάνουμε, προκειμένου να μην βεβηλώνεται μια σπουδαία πνευματική περίοδος, είναι να καταργήσουμε την αργία. Ίσως τότε αυτές οι μέρες φανούν περισσότερο ευεργετικές για όλους μας. Καθώς θα παραμείνει ο καθένας στη δουλίτσα του, νηστεύοντες και μη, ώστε να συνειδητοποιήσουμε τί είχαμε, τί χάσαμε και γιατί το χάσαμε. Προβληματιζόμενοι με τον εξής λόγο του Κυρίου "πλὴν ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐλθὼν ἆρα εὑρήσει τὴν πίστιν ἐπὶ τῆς γῆς;" (Λούκ. ιη΄, η΄).
Ο σκοπός δημιουργίας των δύο αυτών αργιών, αργία της Κυριακής και αργία της Καθαράς Δευτέρας, δεν έγινε με σκοπό την τόνωση του τουρισμού και γενικά της οικονομίας. Η Κυριακή είναι η του Κυρίου ημέρα, δηλαδή ημέρα κατεξοχήν λατρείας του Θεού μας, και αργία με διάταγμα του Μεγάλου Κωνσταντίνου από τις 7 Μαρτίου του 321 μ.Χ. 1692 χρόνια μετά, σε περίοδο ειρήνης και ανεξαρτήτου ελληνικού κράτους, ανάξιοι να τηρήσουμε τις αρχές της πίστης και της φυλής μας καταργούμε σταδιακά την αργία αυτή.
Τώρα, προχωρούμε ακόμη παραπέρα. Χρησιμοποιούμε την πρώτη ημέρα της Μεγάλης Σαρακοστής. Ημέρα απολύτου αργίας και νηστείας, κατά την οποία ο χριστιανός εισάγεται στη μεγάλη κατανυκτική περίοδο, συστέλλεται και επιδίδεται στον αγώνα της νηστείας κατά των παθών. Η αργία της Καθαράς Δευτέρας κακώς έχει παρανοηθεί, κι εδώ και χρόνια αποτελεί την παράταση μιας ξέφρενης καρναβαλικής γιορτής! Η αργία θεσπίστηκε για τους λόγους που προαναφέρθηκαν, κι όχι για να εκδράμουν οι χριστιανοί και μη στα χιονοδρομικά κέντρα ανά την Ελλάδα ή και το εξωτερικό, και να διασκεδάζουν σε απίθανα κρεωτσιμπούσια.
Αν η σημασία της αργίας έχει ξεπέσει και δεν εξυπηρετεί το σκοπό δημιουργίας της, αλλά οδηγεί στην κατάφωρη καταπάτησή της, αλλά και στην διεύρυνσή της χάριν κραιπάλης, τότε αυτό που έχουμε να κάνουμε, προκειμένου να μην βεβηλώνεται μια σπουδαία πνευματική περίοδος, είναι να καταργήσουμε την αργία. Ίσως τότε αυτές οι μέρες φανούν περισσότερο ευεργετικές για όλους μας. Καθώς θα παραμείνει ο καθένας στη δουλίτσα του, νηστεύοντες και μη, ώστε να συνειδητοποιήσουμε τί είχαμε, τί χάσαμε και γιατί το χάσαμε. Προβληματιζόμενοι με τον εξής λόγο του Κυρίου "πλὴν ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐλθὼν ἆρα εὑρήσει τὴν πίστιν ἐπὶ τῆς γῆς;" (Λούκ. ιη΄, η΄).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου