"Ο ιερεύς Παύλος Φαρμάκης"

Γράφει ο Πέτρος Π. Βασιλείου
  Συνταξιούχος πτηνοτρόφος -
                 Ψάλτης

      Ο Ιερέας Παύλος Φαρμάκης γεννήθηκε στα Ποτιστικά (Λούτζινο) Πετροβουνίου το έτος 1925. Ο πατέρας του ονομαζόταν Δημήτριος και η μητέρα του Μαρία. Ο πατέρας του ήταν ξανά παντρεμένος και είχε πέντε παιδιά από τον πρώτο του γάμο, τρία αγόρια και δύο κορίτσια, τα ονόματά των αγοριών ήταν Γεώργιος, Χρήστος και Ευάγγελος και τα κορίτσια ήταν η Ευανθία που παντρεύτηκε με το Σπύρο Γεωργούλα (Σπύρο Κουμπούρ) και η άλλη ήταν παντρεμένη με τον Γιάνν΄ Μάγκο. Και οι δύο γαμπροί ήταν από τα Ποτιστικά. 

        Η μάνα του παπά Παύλου ήταν ξανά παντρεμένη με τον Κίτσο Σταύρο, αλλά την χώρισε επειδή δεν περπατούσε τα σταφάνια που ήταν δύσβατα κι αυτός βρισκόταν μονιμώς εκεί για να βοσκήσει τα ζώα του, καθώς ήταν κτηνοτρόφος (στεφάνια στον τόπο μας λέγονται οι γκρεμοί του Πετροβουνίου, του Κέδρου και του Ξηροβουνίου, περιοχές δηλαδή πολύ δύσβατες, απότομες με πολλή κλίση). Αυτός σκοτώθηκε στο Μικρασιατικό πόλεμο το 1922.

          Με το Δημήτριο Φαρμάκη απέκτησαν δύο αγόρια, τον Κώστα ο οποίος γεννήθηκε το έτος 1923 και τον Παύλο ο οποίος γεννήθηκε το 1925. Οι γονείς τους πέθαναν, ο πατέρας τους το 1934 ή 35 η δε μητέρα τους το 1936.

           Τα παιδιά αυτά τα πήρε στο σπίτι του ο παππούς τους Γιώργο Χάιδος, ο οποίος ήταν και δικός μου παππούς, η μητέρα των παιδιών ήταν αδερφή του πατέρα μου (ο πατέρας μου πήγε ψυχογιός, γι' αυτό τον έλεγαν "Βασιλείου", ο βιολογικός του πατέρας ήταν ο Γιώργο Χάιδος). Μετά από δύο χρόνια φρόντισε ο ετεροθαλής αδελφός τους Χρήστος (Κίτσιο Γιαννούλας) και τα έβαλε στο οικοτροφείο στην Κόνιτσα.

      Μετά το οικοτροφείο ο Κώστας πήγε στα καράβια ο δε Παύλος πήγε στο Μοναστήρι της Τσούκας και φίλαγε τα γιδοπρόβατα του Μοναστηριού, αλλά ασχολούνταν και με την ψαλμωδία. Επειδή ήταν και φρόνιμος και καλήφωνος, του έκαναν πρόταση να τον χειροτονήσουν ιερέα, και το δέχτηκε. 

       Παντρεύτηκε με μια κοπέλα από το Ελληνικό (Λουζέτσι) και απέκτησαν οικογένεια. Αρχικά τον έστειλαν στο χωριό Φορτώσι κι αργότερα ήρθε στο Ελληνικό. Σύμφωνα με τις πληροφορίες που έχω ήταν πολύ καλός παπάς κι άφησε στο χωριό καλές εντυπώσεις. Πέθανε το έτος 1981 σε ηλικία 56 ετών.

                     

Αιωνία του η μνήμη, να έχουμε την ευχή του!